Islam - czy znacie zasady? Kobiety muszą to wiedzieć

Poniżej kilka podstawowych zasad zapisanych w Świętej 

Księdze, które wyznaczają sposób życia 1,6 miliarda 

muzułmanów (dane z 2010 r).

Dżihad oznacza - „dokładanie starań i wysiłków” na drodze 

do Boga. Są dwa rodzaje dżihadu: większy i mniejszy. 

Większy jest odpowiednikiem 10 przykazań mówiących 

jak żyć by spotkać się z Bogiem w niebie. Nie można ulegać 

podszeptom szatana, trzeba żyć zgodnie z Koranem, 

służyć Bogu w każdej chwili. Prof. J. Danecki zobrazował 

to w ten sposób „kopanie piłki czy jedzenie szparagów 

jest dla muzułmanina tak samo religijne jak odmawianie 

modlitwy”.

Orężem dżihadu mniejszego jest miecz. Islam nie jest religią 

pokojową, a dokładnie jest religią wojującą, prozelityczną. 

Nakazuje walkę wtedy, kiedy zostały wykorzystane 

wszystkie inne możliwości rozprzestrzeniania religii. Walka 

z założenia ma doprowadzić do ustanowienia dobra 

i sprawiedliwości na świecie. Ponieważ jedynie słuszne 

dobro i sprawiedliwość to te, które są zapisane w Koranie, 

nakazana jest walka o szerzenie islamu i pokoju 

w kategoriach dopuszczalnych przez islam. Walka 

o pokój, toż to się nie trzyma kupy, jak każdy oksymoron 

jedno słowo zaprzecza drugiemu. Pokój osiągnięty 

przemocą to raczej niewola albo ja czegoś nie rozumiem. 

Koran - święta, objawiona Mahometowi księga islamu 

reguluje całe życie muzułmanów. Zawiera mnóstwo 

niekonsekwentnych zapisow, które umożliwiają 

dowolność interpretacji. Na przyklad: zabrania 

spożywania alkoholu i środków odurzających 

( sura 2:220) ponieważ pod ich wpływem człowiek jest 

skory do ulegania podszeptom szatana. A według 

sury 16:68 winko daktylowe i winogronowe można 

spożywać. Afganistan, kraj muzułmański jest 

największym na świecie producentem opium, i jestem 

przekonana, że na pewno nie korzystają z tych używek 

islamiści, przecież religia zabrania. Sarkazm?

Nie wolno muzułmanom spożywać wieprzowiny ani 

mięsa zwierząt zabitych w sposób nierytualny. 

Nie było lodówek, mięsko szybko ulegało zepsuciu, 

więc dla zdrowotności zakazano spożywania. 

Chabanina ze zwierzaczków zabitych w sposób rytualny 

miała dłuższy termin spożycia, więc ją dopuszczono 

(to moja autorska interpretacja).

Zakazana jest również lichwa, czyli nie mogą działać 

pożyczacze typu Provident. Ale nie tylko. Islam poszedł 

dalej i nie można wcale zarabiać na pożyczaniu 

pieniędzy ani na hazardzie. W krajach muzułmańskich 

banki nie udzielają kredytów, uczestniczą w życiu 

gospodarczym biorąc na siebie finansowanie projektu, 

a wynagrodzeniem ma być udział w zyskach. Po to żeby 

nie być posądzonym o uprawianie zakazanej lichwy 

zatrudniano na przestrzeni wieków znakomicie opłacanych 

prawników, których zadaniem było znalezienie dziury 

w całym i wymyślenie formuły w jakiej Koran nie będzie 

przeszkadzał w rozwoju życia gospodarczego. 

I wymyślono fikcje prawne, na przykład muchatarę 

będącą współczesnym odpowiednikiem kreatywnej 

księgowości. Bank A kupował produkt potrzebny B, 

B natychmiast po zakupie odsprzedawał go A ale płacił 

dopiero po pewnym umówionym czasie. Obydwa 

podmioty nazywały się kupcami, nie pożyczały sobie 

kasy i robiły z Allaha wariata. 

Zakaz zarabiania na pieniądzu miał na celu 

niepogłębianie dysproporcji w społeczeństwie. 

Rozumiem, że bogactwo, które aż kipi wynika

 z egalitaryzmu, wszyscy są bogaci. 

Najbardziej misterne i drogie wyroby ze złota, jakie 

widziałam były w strefie wolnocłowej na lotnisku 

w Doha (stolica Kataru), a w sklepach „duty free” 

ustawiały się kolejki do kasy. To, że ludzie płacą 

kartami nie zdziwiło mnie wcale, a teraz wiem, 

że powinno. Nie zdziwiło mnie również to, że wszystkie 

karty były w kolorze złotym. 

Ortodoksyjny muzułmanin nie może posiadać karty 

kredytowej banku zachodniego. Islam jak każde opium 

dla mas robi wyjątki i takimi właśnie wyjątkami byli 

mężczyźni ubrani w dżalabije z zakwefionymi na 

czarno od stóp do głów kobietami stojącymi karnie 

za ich plecami, płacący gigantyczne rachunki 

zakazanymi złotymi kartami kredytowymi. 

Z pewnością umieli sobie dorobić do tych zakupów 

jakąś teorię tłumaczącą zachowanie wprost zabronione 

przez Koran.

Inwestycje muszą być zgodne z prawem koranicznym. 

Nie wolno na przykład wybudować kasyna, ponieważ 

hazard jest zakazany. Dlatego muzułmanie są częstymi 

gośćmi w hiszpańskich przybytkach takiej rozrywki.

Według islamu kobiecie musi towarzyszyć zawsze jakiś 

mężczyzna: ojciec, brat, a w końcu mąż są zobowiązani 

do opieki nad kobietą zawsze, gdy znajduje się poza 

domem. Wszak może być narażona na zaczepki, jej cześć 

może ucierpieć, a tym samym honor męskiej części rodziny. 

Nacisk kładzie się oczywiście na honor mężczyzn, a nie 

na cześć kobiet. Mają dużo szczęścia te niewiasty, których 

opiekunowie zapomnieli o purdah, czyli całkowitym 

zamknięciu kobiet. W skrajnych przypadkach bywa, że 

panna młoda wchodzi do domu świeżo poślubionego męża 

i wychodzi z tegoż domu jako wdowa lub nieboszczka 

spędzając dziesięciolecia za zamkniętymi drzwiami 

i oknami. 

Teoretycznie lepiej mają te muzułmanki, które okutane 

w abaję (czarny, długi, wełniany płaszcz) i nikab 

(całkowita zasłona głowy z siateczką na oczy) mogą 

przechadzać się krok za męskim opiekunem i z powodu 

ograniczonej widoczności przewracać się na nierównych 

chodnikach. 

Hello, jesteśmy w XXI wieku!!!

W usta Mahometa włożono następujące słowa: 

„Tego, kto wychowuje córki, nie zakopuje ich żywcem, 

nie znieważa i nie faworyzuje innych (czyli chłopców) 

Bóg zaprosi do raju. Czyli reasumując mają szczęście 

dziewczynki, które przeżyły niemowlęctwo!!!

Patrzcie jacy czasem dobrzy trafiają się mężowie i ojcowie!!!

Mąż ma zapisane w Koranie prawo do stosowania kar 

cielesnych wobec swojej małżonki. Ale nie tak 

bezwarunkowo. Warunkiem jest zachowanie żony 

uwłaczające godności męża lub też odmowa współżycia 

seksualnego. Sura 2:224 określa rolę męża w następujący 

sposób: „Wasze żony są dla was swoistą ziemią uprawną. 

Zbliżajcie się zatem do swej roli kiedy i jak wam się 

podoba oraz wysyłajcie przed siebie nieco dobra dla 

was samych”(Koran – Polish Short Commentary). 

Ciekawa jestem czy dziewczyny, które zmieniają wiarę i stają 

się muzułmankami wpadły na pomysł przeczytania Koranu.

W islamie stosunki pozamałżeńskie są zabronione 

więc każdy mężczyzna, który odczuwa pociąg 

seksualny powinien założyć rodzinę. Obowiązkiem 

żony jest zaspokajanie potrzeb seksualnych męża 

w taki sposób, by nie musiał poszukiwać dodatkowych 

doznań poza domem i oczywiście żeby radość z seksu 

przekładała się na ilość potomstwa. Dzieci ma być dużo, 

więc antykoncepcja i aborcja nie cieszą się aprobatą, 

aczkolwiek są dopuszczalne. 

Obecnie trochę się zweryfikowała ta dopuszczalność 

aborcji, ponieważ w niektórych krajach kobiety zostały 

zamiecione pod dywan, nie ma ich, nie mogą się uczyć, 

leczyć, pracować, mogą lub lepiej powiedzieć muszą 

spełniać zachcianki męża. W szpitalach pracują jedynie 

mężczyźni, którzy nie mogą oglądać bez okutania innych, 

niż własne żony kobiet, więc chorujące kobiety spokojnie 

umierają sobie w kącikach. Nie ma mowy o aborcji, 

nie ma mowy o żadnej operacji, bo jak pokroić lub choćby 

zbadać, ubraną od stóp do głów kobietę?  

Zdrowie żon nie spędza mężom snu z powiek, ponieważ 

można ich mieć kilka ( maksymalnie 4 jednocześnie), 

więc któraś na pewno przeżyje i zaspokoi potrzeby mężusia.

Specyficzna jest równość kobiety i mężczyzny. Mężczyzna 

jest z założenia mądrzejszy, silniejszy i zawsze podejmuje 

decyzje bardziej racjonalne niż kobieta. Kobieta jest 

emocjonalna, słaba i skazana na mądrość i opiekę 

mężczyzny. Samiec jest zobowiązany do małżeństwa 

po to, by mógł praworządnie kopulować, czyli prowadzić 

moralne życie i aby z tego związku narodziły się dzieci. 

Żona czyli pole uprawne nie może skorzystać 

z przysłowiowego bólu głowy jako wymówki, ponieważ 

skutkuje to damskim boksem, zgodnie z zapisami 

Koranu. Koran wszakże dba o to, by kobieta po odmowie 

nie miała śladów na ciele, gdyż tylko taki sposób 

wymierzania kary jest dopuszczalny. Niezależnie od stopnia 

przemocy, ma być piękna, by mąż bez niechęci współżył z 

nią dnia następnego lub zaraz. Żona narażona jest na 

bicie w każdej chwili, gdy mąż dojdzie do wniosku, 

że jej zachowanie może mu przynieść ujmę na honorze. 

Teraz świat islamski poszedł dalej i karą za 

niesubordynację kobiety bywa oblanie jej twarzy 

kwasem (w książce „Oszpecona” Al-Baz-Rania opisuje 

swoją historię, będącą prawie typowym przykładem 

postępowania z islamską żoną).

Kobieta jest obserwowana przez całe swoje życie, 

oczywiście dla własnego dobra, po to by nie popełniała 

grzechów i przyszłe życie spędziła w żeńskim niebie. 

Tacy dobrzy są islamscy mężowie, troszczą się nie 

tylko o „tu i teraz” swojej małżonki, ale także 

o „później”, gdy sami znajdą się w męskim niebie 

dżannie i żonki znikną im z oczu. W niebie nie 

ma koedukacji, kto zatem będzie dbał o cześć kobiety? 

Może nadzieja na lepsze, bez mężczyzn, życie po 

życiu daje tym żeńskim męczennicom siły do znoszenia 

ziemskiego luksusu, w którym nie muszą martwić się 

o materialną stronę egzystencji. Jedynym ich obowiązkiem 

jest dbanie o rodzinę, ponieważ tylko ona ma być źródłem 

ich satysfakcji i radości. Żony nie powinny pracować, 

a jeśli tak się zdarzy, że mężowie im zezwolą na zajęcie 

poza domem, wynagrodzenie jest ich własnością

i mogą decydować same, na co je przeznaczą. Ale żeby 

wydać choćby grosz muszą znajdować się w towarzystwie 

szanownego małżonka baczącego na cześć żony

 i kółko się zamyka.

Nikt, czytaj żaden mężczyzna, według islamu, 

nie jest homoseksualny z natury, więc jako czyn przeciw

 naturze homoseksualizm jest grzechem. Aczkolwiek 

wiadomo, że wielu sułtanów, sufich, islamskich mędrców 

czy zwyczajnych muzułmanów przynajmniej otarło się 

o homoseksualizm, ale z pewnością znaleźli dla siebie 

wytłumaczenie. Homoseksualizm według islamistów 

rozpropagowali Persowie. Koran zabrania jedynie 

męskiego homoseksualizmu dając jakby przyzwolenie 

niewiastom, by szukały pocieszenia w innych niewieścich  

ramionach, gdyż małżonek nie może zaspokoić potrzeb 

licznych żon i nałożnic. Rozumiem, że seks z nałożnicą 

nie jest grzechem, ale nie rozumiem kto w tym przypadku 

nie grzeszy facet czy nałożnica?  Podobno Ali (kuzyn 

i zięć Mahometa) miał tuż po śmierci proroka zawołać: 

„O proroku, o proroku nawet po śmierci twój członek 

stoi na baczność i wskazuje niebo”. Czy to ma oznaczać, 

że Mahomet był na tyle jurnym facetem, że w chwili 

śmierci myślał o seksie? Bez komentarza.

Islam, jako religia objawiona Mahometowi we śnie 

kieruje się następującymi dogmatami wiary:

1. Jest jeden Bóg – Allah, który nie ma postaci materialnej, 

stworzył człowieka nie na swój obraz i podobieństwo 

tylko po to, by człowiek całym swoim życiem mu służył. 

Islam nie jest religią, jest sposobem życia. 

Aniołowie, którzy są istotami bezcielesnymi, mają 

za zadanie służyć Bogu i strzec murów nieba. Aniołowie 

nie są tylko dobrzy, są również źli, czyli jakby 

chrześcijańskie diabły. W Dniu Sądu Ostatecznego 

będą odczytywać księgi ludzkich uczynków 

i wykonywać wyroki Boga. Czasami są łącznikami Boga 

z człowiekiem, na przykład: Mahomet – Archanioł Gabriel. 

Dlatego nadaje się dzieciom znane od stuleci imiona, 

jest podobno lista dozwolonych, żeby nie przemknęło 

się jakieś zachodnie, znienawidzone z założenia.

2. Wiara w święte księgi. Księgi święte są to księgi 

objawione przez Boga. Należą do nich Tora, Ewangelia 

oraz Koran. 

Koran jest najważniejszy, ponieważ nie ma w nim 

przekłamań, to, co Bóg objawił w Koranie ma formę 

ostateczną. Ponieważ Koran jest ostatnią z ksiąg 

objawionych Bóg poprawił błędy, które popełnił 

w poprzednich księgach i wyeliminował  je. Czyli 

przyznał się, że wcześniej był omylny (!!!).

3. Wiara w wysłanników i proroków Boga począwszy 

od Adama aż po Mahometa. Bóg, co jakiś czas wysyła 

proroków, którzy mają głosić prawdę. Ponieważ 

prawda jest odrzucana przez ludzi, Bóg zsyła karę, 

przeżywają ci nieliczni, którzy uwierzyli. Oznacza to 

mniej więcej tyle, że wszyscy żyjący obecnie ludzie są 

potomkami tych nielicznych, którzy wierzyli i przeżyli 

boskie kataklizmy, czyli pochodzimy wszyscy 

od allahobojnych przodków!!!

4. Wiara w Dzień Sądu Ostatecznego, raj i piekło. 

Wyznawcy islamu wierzą, że śmierć nie jest końcem 

wszystkiego, że jest powrotem do Boga. W Dniu Sądu 

Ostatecznego każdy zostanie osądzony przez Boga 

na podstawie uczynków ziemskich i powędruje 

 cienkiej jak włos linie do nieba, lub, jeśli spadnie z liny, 

do piekła. Istnieje też czyściec dla odkupienia win

 i osiągnięcia nieba. Nieb jest 8, każde następne jest 

lepsze od poprzedniego. Do nieba, gdzie usługują 

piękne hurysy (czyli jednak koedukacja)  można dostać 

się na skróty ginąc w walce o islam. Niebo czyli raj jest 

przedstawione w Koranie i hadysach w taki sposób, że tylko 

niespełna rozumu wariat nie chciałby się doń dostać. 

Niekończące się erekcje, piękne hurysy spełniające 

wszystkie zachcianki rezydentów, rzeki miodem

 i winem płynące, żadnych ziemskich zakazów. 

Oto w co w skrócie wierzą muzułmanie. 

Trudno się dziwić, że tak chętnie umierają za wiarę.

Muzułmanie, którzy polegli w walce za wiarę, 

nazywani są szahidami. Ponieważ polegli za wiarę idą 

po śmierci prosto do raju, nie muszą czekać na 

Dzień Sądu Ostatecznego. 

Każdy samobójca ginący za islam może wyznaczyć 70 osób 

z rodziny, które otrzymają wejściówkę do nieba. 

Każdy muzułmanin ma do wypełnienia określone obowiązki:       

1. wyznanie wiary w jedynego Boga (szahada). 

Szahada to formuła, będąca potwierdzeniem dwóch 

dogmatów wiary: „Nie ma innego Boga prócz Allaha, 

a Mahomet jest jego wysłannikiem”. Formułka 

towarzyszy muzułmanom 24/7 od chwili narodzin, 

gdy szepcze się ją noworodkowi do ucha, do chwili 

śmierci.  Pięć razy dziennie w czasie modlitwy 

i niemal przy każdej czynności w ciągu dnia powtarza 

się ją jak mantrę. 

2. modlitwę (salat). Allah nakazał, żeby muzułmanie 
odmawiali modlitwę pięćdziesiąt razy dziennie, 
ale Mahometowi udało się wynegocjować z Bogiem 
zmniejszenie liczby modlitw do pięciu na dobę: przed 
wschodem słońca, w południe, po południu, przed 
zachodem słońca i w nocy. 
O porach modlitwy przypomina wołanie muezina 
z wieży minaretu. Podobno przymierzają się, żeby wieżę 
Eiffla przerobić na minaret!!! 
Modlitwę można odmawiać wszędzie, 
nie trzeba w tym celu koniecznie lecieć do meczetu. 
Miejsce modlitwy powinno być uprzątnięte, 
muzułmanin modli się bez butów, do modlitwy, 
w czasie, której bije pokłony, używa maty czy też 
modlitewnego dywanika. Nie wolno odmawiać 
modlitwy w miejscach nieczystych, czyli na przykład 
na cmentarzu, w łaźni, w miejscu, w którym są śmieci. 
Modlitwa powinna być odmawiana w stanie rytualnej 
czystości, którą osiąga się wyniku ablucji. Czystość odnosi 
się do ust, rąk i twarzy. W meczetach lub przed meczetami 
są specjalne miejsca i urządzenia do obmywania się. 
Odmawiając modlitwę muzułmanin musi być zwrócony 
twarzą w stronę Mekki. Modlitwę poprzedza 
wypowiedzenie intencji – bez niej modlitwa jest nieważna. 
Dla muzułmanów szczególne znaczenie ma modlitwa 
odmawiana w piątek w południe podczas wspólnych, 
uroczystych modłów całej gminy. Piątek jest dla muzułmanów najważniejszym dniem tygodnia, w krajach islamskich 
jest to dzień wolny od pracy. Piątek jest naszą niedzielą.

3. Post (saum). Post jest obowiązkiem każdego dorosłego 

muzułmanina, odbywa się w ramadanie, dziewiątym 

miesiącu kalendarza arabskiego. Islamiści poszczą 

w każdą rocznicę początku objawień Koranu Mahometowi. 

Post stanowi dla muzułmanów symbol oczyszczenia 

religijnego. Jest okresem intensywnej religijności: 

w meczetach są kazania, wiele mówi się o zasadach 

wiary – odpowiednik rekolekcji wielkopostnych 

w katolicyzmie. Islamski post jest okresem wzmożonego 

życia społecznego – odbywają się wspólne modły 

i biesiady po zachodzie słońca. Nie można pracować, 

jeść, pić i kochać się, a nawet przełykać śliny od wschodu 

do zachodu słońca. Balangi zaczynają się wieczorkiem 

od zjedzenia daktyla, a potem licznie zgromadzeni wyznawcy 

Allaha dają upust swoim chuciom i potrzebom ciała do 

bladego świtu, gdy trzeba zacząć pościć przed kolejną 

imprezką.

4. jałmużnę (zakat). Według Koranu każdy biedny 

człowiek ma prawo do części majątku ludzi bogatszych. 

W surze 51 werset 20 napisano, że  ludzie proszący 

i pozbawieni własności mają prawo do majątku innych. 

Po prostu należy im się jak psu zupa. Każdy muzułmanin 

corocznie płaci na ten cel podatek w wysokości 

2,5% dochodów ponad określone minimum. Forma 

płatności jest dowolna: w pieniądzu lub naturze, 

ale zawsze przeznaczona jest dla wszystkich naprawdę 

potrzebujących wsparcia, a nie na instytucje pośredniczące.

5. pielgrzymka do Mekki (hadżdż). 

Na pamiątkę pielgrzymki, jaką odbył Mahomet w 631 r. 

z Medyny do Mekki każdy muzułmanin powinien raz 

w życiu udać się do Mekki. Coś jak polska Częstochowa, 

ale z większym parciem na pielgrzymowanie. Jednorazowo 

do Mekki przybywa od trzech do czterech milionów 

pielgrzymów, do Częstochowy w porywach około 200 tysięcy. 

Pierwszym obrządkiem po wejściu do Mekki jest 

siedmiokrotne okrążenie Al-Kaaby i dotknięcie lub 

pocałowanie Czarnego Kamienia, który ojciec wszystkich 

religii monoteistycznych otrzymał od archanioła Gabriela. 

Potem następuje bieg między dwoma pagórkami, 

kończący się wypiciem wody ze świętego źródła Zamzam. 

Kulminacyjnym punktem pielgrzymki jest Święto Ofiar, 

w trakcie którego składa się, dla upamiętnienia ofiary 

Abrahama czyli islamskiego Ismaila, ofiarę z barana, 

wielbłąda lub krowy w zależności od zasobności kieszeni. 

Wierni, którzy nie są w stanie osobiście odbyć pielgrzymki, 

mogą wysłać inną osobę w zastępstwie. 

Rocznie z pielgrzymki do Mekki nie wraca mniej więcej 

dwieście, a czasami nawet 400 osób, ponieważ zostają 

zadeptani przez współwyznawców. Najczęściej zdarza się 

to ostatniego dnia pielgrzymki podczas kamienowania 

3 steli symbolizujących diabła. 

Osoba, która odbyła pielgrzymkę, jest w swojej społeczności 

szczególnie szanowana i otrzymuje tytuł hadżdż.

Dotarłam do wyników badań przeprowadzonych przez 

amerykańskich naukowców ( wiem, wiem "amerykańscy 

naukowcy") włosy stanęły mi dęba bez wcześniejszej 

wizyty u fryzjera. Otóż od pojawienia się islamu w 622 r., 

do końca 2000 roku w wyniku działań związanych 

z „nawracaniem niewiernych” zginęło.... 240 000 000 ludzi. 

Nie pomyliła mi się liczba zer 240 milionów istnień ludzkich, 

które nie chciały uznać, że Allah jest jedynym 

i najważniejszym Bogiem. Nie znalazłam danych na temat

ilości ofiar chrześcijaństwa.

Zastanawia mnie, dlaczego jest tak, że skoro po śmierci 

jest indywidualna odpowiedzialność za życie ziemskie, 

ktoś koniecznie każe mi żyć tak jak uważa za stosowne 

i wierzyć w tego Boga, którego uważa za jedynego. 

A ja chcę zaryzykować wiarę w swojego Boga lub niewiarę 

w jakiegokolwiek, sama przecież odpowiem potem za swoje 

decyzje i swoją wiarę lub niewiarę. Dlaczego ktokolwiek 

narzuca mi swoje przekonania? Przecież Bóg dał nam 

wolną wolę, skoro nam dał, to również przyzwolił na 

podejmowanie moich decyzji zgodnie z moją wolną wolą. 

A jeśli ja nie chcę żeby ktokolwiek ochraniał mnie przed 

popełnianiem błędów i jeśli ja sama chcę je popełnić 

i za nie odpowiedzieć zgodnie z boską wolą o wolności 

mojej woli, mam takie prawo. Ja sama za to odpowiem, 

jeśli spotkam się z Bogiem na Sądzie Ostatecznym. A jeśli 

się nie spotkam, bo Sąd Ostateczny nie istnieje? Wtedy 

nie zostanę osądzona, ale będę żyła na ziemi zgodnie 

z decyzjami, które podjęłam.

Z pewnością niewiele kobiet traktuje aborcję, jako metodę 

antykoncepcji, sama decyzja jest traumą, dlaczego więc 

obcy faceci dokładają kobietom do pieca i straszą je 

więzieniem. To są kobiece decyzje i ich osobiste ryzyko. 

Gdyby w ciążę zachodzili mężczyźni problem aborcji 

czy antykoncepcji z pewnością by nie istniał, w każdym 

szpitalu można byłoby usunąć ciążę, a środki chroniące 

przed zajściem zaciążeniem byłyby dostępne w każdym 

osiedlowym sklepie spożywczym. W brzuchu byłby 

najpierw zarodek, a potem płód i nie byłoby słowa 

o żadnym morderstwie dzieci. W Polsce mówi się 

o penalizacji wobec kobiet poddających się aborcji, 

wobec lekarzy te aborcje wykonujących, a ani słowem 

o facetach, którzy przyczynili się do niechcianej ciąży. 

Sprawiedliwość iście islamska.

Wylało mi się trochę ale wkurza mnie rzeczywistość, którą

zawłaszczyli sobie faceci w kieckach.

Wiem, ze zarówno kobiety i mężczyźni zgadzają się

z moimi poglądami i wiem, ze są ludzie, którzy myślą

inaczej niż ja. I bardzo dobrze. 

A Ty, co myślisz?