El chocolate del loro

El chocolate del loro

El chocolate del loro. Czekolada papugi? Mniej więcej o to chodzi w kontekście oszczędzania. Ludzie bardzo łatwo i szybko przyzwyczajają się do życia na wysokim poziomie. "Wysoki“jest oczywiście dla każdego inny. Zdarza się w życiu tak, że w wyniku różnych okoliczności bardziej lub mniej od nas zależnych nasze dochody maleją, a poczynione wcześniej oszczędności nie pozwalają zachować lekkości bytu i łatwości wydawania zarobionej kaski. Wtedy trzeba pomyśleć o oszczędzaniu i o obniżeniu poziomu wydatków. Na logikę tak należałoby postąpić. Ale... jakże trudno jest przyznać się przed sobą samym, a zwłaszcza przed innymi, że mamy gorszy czas. Więc czynimy pozorne oszczędności: zamiast ulubionej herbaty kupujemy jakiś badziew herbatopodobny, zamiast dobrej kawy też jakiś chłam, zamiast benzyny 98 octanowej tankujemy 95. Czynimy zupełnie pozorne oszczędności, które nie rozwiązują naszych problemów. Z powodu tego, że „zaoszczędzimy“ 50 złotych, nasz budżet się nadal nie dopnie.

Hiszpanie mają na to odpowiedni idiom.

U źródła powiedzenia leży dawny hiszpański zwyczaj trzymania w zamożnych domach papug. Klatka z ptakiem w domu świadczyła o wysokim stanie posiadania właścicieli. 

W sytuacji malejących przychodów rodziny starały się wyeliminować zbędne wydatki. Najsłynniejszym zredukowanym wydatkiem był koszt ulubionej przez papugę czekolady. Niczego innego właściciele nie byli w stanie sobie odpuścić, ani weekendowych popijawek, ani teatru, ani drogich strojów, powozów, wyjazdów. Papuzia czekolada nie uratowała rodziny od ruiny, ale działania, chociaż  pozorne, zostały w świadomości gospodarzy poczynione.  

Czasy coronavirusa zmuszają ludzi na całym świecie do weryfikacji wydatków  Może zmniejszymy trochę konsumpcję, może wystarczą dwie kiecki na sezon zamiast 10? Może będziemy umieli ograniczyć wydatki realnie, a nie oszczędzać na przysłowiowej „el chocolate del loro“.

fotka z zasobów internetu

prawa do tekstu zastrzeżone